Alman Yeni Tıbbı ve Crohn Hastalığı
İNCE BAĞIRSAĞIN GELİŞİMİ VE İŞLEVİ: İnce bağırsak, gastrointestinal sistemin mideyi kolona bağlayan kısmıdır. Duodenumu takiben jejunum ince bağırsağın üst kısmıdır; ileum ise kalın bağırsakla birleşen son kısımdır. Jejunum ve ileum, besinlerin emiliminin (emici nitelik) çoğunun gerçekleştiği sindirim sistemi bölümleridir. İnce bağırsak, bağırsak silindir epitelinden oluşur, endodermden kaynaklanır ve bu nedenle beyin sapından kontrol edilir.
BEYİN DÜZEYİ: Beyin sapında, ince bağırsağın (jejunum ve ileum) kontrol merkezi, sindirim kanalı organlarını kontrol eden beyin rölelerinin halka formu içinde, tam olarak duodenum ve çekum röleleri arasında düzenli bir şekilde konumlandırılmıştır.
NOT: Sağ ve sol beyin sapı hemisferleri arasındaki geçiş, organ düzeyinde ince bağırsak ile kolonun ilk bölümü olan çekum arasında yer alan ileoçekal valfe karşılık gelir.
BIYOLOJIK ÇATIŞMA: İşlevine göre, ince bağırsakla bağlantılı biyolojik çatışma “bir lokmayı emememek veya sindirememektir” (ayrıca bkz. mide, onikiparmak bağırsağı, kolon ve pankreas bezi). Çatışma, örneğin bir kişi (aile üyesi, arkadaş, komşu, meslektaş, çalışan, amir, müşteri, öğretmen, öğrenci, sınıf arkadaşı, koç, doktor, yetkililer), bir durum (işle ilgili öfke, okulla ilgili öfke, ilişkiyle ilgili öfke) veya “kabul edilmesi” veya “sindirilmesi” zor sözler (suçlamalar, hakaretler, eleştiriler) veya haberler hakkında öfke olarak yaşanır.
Evrimsel mantıkla uyumlu olarak, lokma çatışmaları endodermden türeyen beyin sapı kontrollü organlarla ilişkili birincil çatışma temasıdır.
ÇATIŞMA-AKTİF FAZI: DHS ile başlayan çatışma-aktif fazı sırasında bağırsak hücreleri çatışmanın yoğunluğuyla orantılı olarak çoğalır. Hücre artışının biyolojik amacı, lokmayı daha iyi emebilmek ve sindirebilmektir. Uzun süreli çatışma aktivitesi ile ince bağırsakta düz bir büyüme (emici tip) gelişir. Jejunumdan daha ince bir duvara sahip olan ileumun distal ucunda, büyüme karnabahar şeklinde de olabilir (salgı tipi). Bu durum bağırsak tıkanıklığına ya da ileus denilen duruma yol açabilir. Geleneksel tıpta, bağırsak duvarındaki kalınlaşma kanser olarak teşhis edilebilir (jejunal kanser veya ileal kanser).
İYİLEŞME AŞAMASI: Çatışma çözümünü (CL) takiben, mantarlar veya TB bakterileri gibi mikobakteriler artık ihtiyaç duyulmayan hücreleri ortadan kaldırır. İyileşme belirtileri jejunum (ince bağırsağın üst kısmı) tutulmuşsa ishal ve kusma ve gece terlemeleridir. Karın krampları (motor nitelik) özellikle Epileptoid Kriz sırasında ortaya çıkar (ayrıca bkz. bağırsak koliği). İyileşme sürecinde mantarların katılımı bağırsak kandidiyazı olarak kendini gösterir. Semptomların kapsamı, çatışma-aktif fazın derecesine göre belirlenir.
NOT: Hoş olmayan yiyecekler yemek de ishale neden olur. Bununla birlikte, kötü yiyecekler kaynak olarak dışlanabilirse, ishal “sindirilemeyen lokma çatışmasının” çözüldüğüne ve “lokmanın” mikropların yardımı olmadan bile ortadan kaldırıldığına dair olumlu bir işarettir (bağırsakların duyusal ve boşaltım kalitesi). İshal aynı zamanda (sempatikotoni sırasında) sindirim sistemine giren ve gevşek bağırsak hareketleriyle sonuçlanan kimyasalların salınmasına neden olan anksiyete tarafından da tetiklenebilir. “Savaş ve kaç” tepkisinin boş bir bağırsakla yönetilmesinin çok daha kolay olduğu düşünüldüğünde, bu çok mantıklıdır. Bu durumda, ani başlayan ishalin bir DHS ile ilgisi yoktur (iyileşme aşamasında, yani vagotonide ishal ile “sindirilemeyen bir lokma” nedeniyle beklenmedik sıkıntı).
Crohn Hastalığı bir “sindirilemeyen lokma çatışmasının” iyileşme aşamasıdır. İnce bağırsağın son bölümünü etkileyen ileokolit, Crohn’un en yaygın türüdür. Belirtileri mukus atılımıyla birlikte sürekli ishal, genellikle kan (katranlı dışkı), karın ağrısı ve bağırsak iltihabıdır. Kronik bir durum, çatışma nükslerinin iyileşme sürecini uzattığını gösterir (asılı iyileşme). Tekrarlayan Crohn için karakteristik olan, kişi her yola çıktığında arada koşulsuz dönemler olmaksızın meydana gelen alevlenmelerdir.
Tekrarlayan ishal ile birlikte gıda alerjileri, belirli bir gıda (süt, fındık, buğday, deniz ürünleri, belirli bir meyve veya sebze) ile ilgili bir “sindirilemeyen öfkenin” tamamen çözülmediğini ortaya koymaktadır. Çoklu gıda alerjileri, gıda unsurları (şeker, tuz, laktoz) dahil olmak üzere çeşitli gıdaların bilinçaltında orijinal DHS ile bağlantılı izler olarak depolandığını gösterir. “Alerjinin” olası kaynağı olduğuna inanılan herhangi bir gıda, yeni bir “sindirilemez lokma” oluşturur ve çatışma izleri listesine eklenir. Her zaman “zehirli” ya da “yanlış” bir şey yemekten endişe duyan insanlar bu nedenle birden fazla gıda alerjisi geliştirmeye daha yatkındır. “Gluten intoleransı” ya da çölyak hastalığı durumunda, buğday ve ilgili tahıllarda bulunan gluten, “sindirilemeyen öfke çatışması” ile ilişkilendirilir. Buğdayla (“alerjen”) tekrarlayan temas, sonunda ince bağırsakta iltihaplanmaya yol açar. Önerilen standart tedavi olan glutensiz diyet, gerçek nedeni ele almadan gluten izinden uzak durmak anlamına gelir.
KOLONUN GELİŞİMİ VE İŞLEVİ: İnce bağırsaktan sonra kolon, gastrointestinal sistemin son kısmıdır. Kolon çeşitli yapısal bölümlere ayrılmıştır. Kalın bağırsağın ilk bölümü, çıkan kolona bağlı kese benzeri kör uçlu bir tüp olan apandis ile çekumdur. Enine kolon vücudun sağından soluna doğru uzanır ve burada inen kolonla birleşir. Sigmoid kolon kalın bağırsağın son bölümüdür. Başlangıçta tüm bağırsak kanalı gıdaların emilimine (emici nitelik) ve sindirimine (salgılayıcı nitelik) hizmet etmekteydi. Günümüzde kolon sadece mukus salgılar ve bağırsak kanalının gıdalardan gelen atık maddelerin işlenerek dışkı haline getirildiği ve rektuma taşınarak buradan atıldığı kısmıdır. Kolon, bağırsak silindir epitelinden oluşur, endodermden kaynaklanır ve bu nedenle beyin sapından kontrol edilir.
BEYİN DÜZEYİ: Beyin sapında, ince bağırsak ve rektum röleleri arasında, tam olarak sindirim kanalı organlarını kontrol eden beyin rölelerinin halka formu içinde düzenli olarak konumlandırılmış dört kontrol merkezi vardır.
Kolonun kontrol merkezleri beyin sapının sol tarafında, apendiks ile çekumun beyin rölesinden başlayarak, saat yönünün tersine yükselen kolon, transvers kolon ve inen kolonun kontrol merkezleriyle devam eder. Organ düzeyinde, ince bağırsak ve kolon ileoçekal valf ile ayrılır ve beyin düzeyinde sağdan sol beyin sapı hemisferine geçiş olarak işaretlenir.
BİYOLOJİK ÇATIŞMA: Kalın bağırsakla (sigmoid kolon hariç) bağlantılı biyolojik çatışma “sindirilemeyen lokma çatışması “dır (ayrıca bkz. mide, on iki parmak bağırsağı, ince bağırsak ve pankreas bezi). Hayvanlar için hazmedilemeyen lokma gerçek bir yiyecek parçasıdır; insanlar için ise mecazi bir “lokma”, örneğin bir araba, bir ev veya değerli bir nesne de olabilir. Belirli koşulları veya hoş olmayan bir olayı da “lokma” olarak algılayabilir ve durum “hazmedilemez” veya “emilemez” olarak değerlendirildiğinde, örneğin beklenen bir satın alma, promosyon veya vaat “alınamadığında” çatışma yaşayabiliriz. Apandis ve çekum da dahil olmak üzere kalın bağırsağa tekabül eden lokma çatışmasının ayırt edici yönü, çatışmanın özellikle “çirkin” olarak yaşanmasıdır; örneğin para veya bir mülk için yapılan çirkin kavgalar, çirkin boşanmalar, çirkin davalar veya çirkin ihanetler.
Evrimsel mantıkla uyumlu olarak, lokma çatışmaları endodermden türeyen beyin sapı kontrollü organlarla ilişkili birincil çatışma temasıdır.
ÇATIŞMA-AKTİF FAZI: DHS ile başlayan çatışma-aktif fazı sırasında kalın bağırsaktaki hücreler çatışmanın yoğunluğuyla orantılı olarak çoğalır. Hücre artışının biyolojik amacı lokmanın sindirimini kolaylaştırmaktır. Kalın bağırsağın artık sindirim işlevi olmamasına rağmen, biyolojik bir çatışma durumunda kalın bağırsak hala hücre artışıyla yanıt verir çünkü başlangıçta tüm bağırsak kanalı gıdanın sindirimine hizmet eder. Uzun süreli çatışma aktivitesi (asılı çatışma) ile devam eden hücre çoğalmasının bir sonucu olarak bir tümör veya kolon kanseri gelişir. Tümör ya düz bir düzlemde büyür (absorptif tip) ya da karnabahar şeklinde bir form alır (sekretuar tip). Hücre bölünme hızı belirli bir sınırı aşarsa, geleneksel tıp kanseri “kötü huylu” olarak kabul eder; bu sınırın altında büyüme “iyi huylu” olarak kabul edilir veya bağırsak polibi olarak teşhis edilir (ayrıca bkz. iyileşme aşaması). Çatışma-aktif evre sırasında herhangi bir belirti görülmez. Ancak büyük bir tümör kolonda daralmaya (“kalem dışkısı”) neden olur ve bu da ameliyat gerektiren bir bağırsak tıkanıklığına yol açabilir.
İYİLEŞME FAZI: Çatışma çözümünü (CL) takiben, mantarlar veya TB bakterileri gibi mikobakteriler artık ihtiyaç duyulmayan hücreleri uzaklaştırır. İyileşme belirtileri ishal (boşaltım niteliği), dışkıda kan (katranlı bağırsak hareketleri), özellikle Epileptoid Kriz sırasında (bkz. bağırsak koliği) karın krampları (motor nitelik) ve gece terlemeleridir. “Bağırsak mayasının aşırı büyümesi” mantarların iyileşme sürecine yardımcı olduğunu gösterir. (Kanlı) ishal ve karın ağrısı ile seyreden bir “bağırsak enfeksiyonu” da ince ve kalın bağırsaklarda kolonize olan Escherichia coli (E. coli) bakterilerinin katılımından kaynaklanabilir (bkz. endodermal mesane trigonunda E.coli enfeksiyonu). Çatışma-aktif fazın derecesine bağlı olarak semptomlar hafiften şiddetliye kadar değişir.
Çatışma çözüldüğünde gerekli mikroplar mevcut değilse, çünkü aşırı antibiyotik kullanımı nedeniyle yok edilmişlerse, ilave hücreler kalır. Sonunda, büyüme kapsüllü hale gelir. Geleneksel tıpta bu durum büyük olasılıkla bağırsak polibi veya “iyi huylu kanser” olarak teşhis edilir (ayrıca bkz. çatışma-aktif evre).
Böbrek toplayıcı tübüllerini içeren aktif bir terk veya varoluş çatışmasına bağlı SENDROM ile tutulan su iyileşme bölgesinde aşırı derecede depolanır. Büyüyen şişlik kolonu tıkayabilir; apandiste, çatışma-aktif faz sırasında zaten bir tıkanıklık meydana gelebilir. İyileşme aşamasında apandis iltihaplanarak apandisite neden olur. Epileptoid Kriz şiddetli olduğunda apandis yırtılması meydana gelir.
Kolit, karın ağrısı, şişkinlik ve ishal ile seyreden, potansiyel olarak dışkıda kan da görülebilen bir bağırsak iltihabıdır. Crohn Hastalığı gibi, kolitis ülseroza da çatışma çözümünden (CL) sonra gelişir. Kalıcı semptomlar, iyileşmeyi kesintiye uğratan ve dolayısıyla uzatan (asılı iyileşme) çatışma nükslerine işaret eder. “İrritabl Bağırsak Sendromu” (IBS) olarak bilinen durum da “sindirilemeyen lokma çatışmasının” çözüldüğünün bir işaretidir. Kolit ile karşılaştırıldığında belirtiler daha az yoğundur.
Divertikülit, bağırsaktaki uzun süreli iyileşmenin bir sonucudur. Sürekli hücre çıkarma işlemi nedeniyle bağırsak duvarı incelir ve kolonun dışında keselerin (divertikül) oluşmasına neden olur. Divertikülit, böyle bir kesenin çatışma nüksleri nedeniyle iltihaplanması durumudur.
Kaynak: https://learninggnm.com/SBS/documents/intestines.html
