Fonksiyonel tıp, hastalığın nasıl ve neden oluştuğunu belirler ve her birey için hastalığın temel nedenlerini ele alarak sağlığı geri kazandırır.
Fonksiyonel tıp modeli, hastaları ve uygulayıcıları hastalığın altında yatan nedenleri ele almak ve optimal sağlığı teşvik etmek için birlikte çalışma konusunda güçlendiren bireyselleştirilmiş, hasta merkezli, bilime dayalı bir yaklaşımdır. Her hastanın genetik, biyokimyasal ve yaşam tarzı faktörlerinin ayrıntılı bir şekilde anlaşılmasını gerektirir ve bu verileri, hasta sonuçlarının iyileştirilmesine yol açan kişiselleştirilmiş tedavi planlarını yönlendirmek için kullanır.
Uygulayıcılar, semptomlardan ziyade kök nedene yönelerek hastalığın karmaşıklığını tanımlamaya odaklanırlar. Bir durumun birçok farklı nedeni olduğunu ve aynı şekilde bir nedenin birçok farklı duruma yol açabileceğini görebilirler. Sonuç olarak, fonksiyonel tıp tedavisi her bireyde hastalığın spesifik belirtilerini hedefler.
Fonksiyonel Tıp Yöntemi
Fonksiyonel tıp modeli, beslenme bilimi, genomik ve epigenetik alanlarında gelişen araştırmalara dayanarak hastalık nedenlerine yönelik bireyselleştirilmiş bir yaklaşımın önemini fark eden küçük bir grup etkili düşünce liderinin içgörüleri ve bakış açılarından gelişmiştir. Bu fikir önderleri, bu yeni gelişmeleri klinikte uygulamanın yollarını bularak, bu hastalık etkenlerini tersine çevirmek için moleküler ve hücresel sistemleri değiştiren düşük riskli müdahaleler kullanarak temel nedenleri ele aldılar.
Fonksiyonel tıbbın düşünce öncüleri, yeni araştırmaları, daha önce başarısız tedaviler görmüş hastalara genellikle dramatik sonuçlar getirecek şekilde uygulayabilmişlerdir. Bu ilerlemenin bir parçası, organizma genelindeki sorunların altında yatan hücresel ve sistem düzeylerindeki birleştirici faktörleri aramak için yeni yollar bulmaya yönelik bilimsel ilkelere geri dönüştü.
Başkaları da fonksiyonel tıbbı öğrenmekle ilgilenmeye başladıkça, yaklaşımın farklı geçmişlere sahip daha geniş bir uygulayıcı grubuna öğretilebilmesi için sistematik hale getirilmesi gerekli hale gelmiştir. Fonksiyonel tıbbı uygulamaya yönelik IFM yaklaşımı, temel olarak hem öykü almayı hem de semptomları hastalığın altında yatan kök süreç kategorileri ile eşleştirmeyi resmileştiren bir dizi araç aracılığıyla uygulanmaktadır. Bu araçlardan üçü Fonksiyonel Tıp Matrisi, Zaman Çizelgesi ve GOTOIT çerçevesidir. Her biri hakkında daha fazla bilgi aşağıda bulunabilir.
Fonksiyonel tıp Matrisi, klinisyene her bir hastanın kişisel, ailevi, sosyal ve tıbbi geçmişi ile ortaya çıkan sağlık sorunlarını organize etmede ve önceliklendirmede yardımcı olur. Matris bir web şifre çözücüye benzer – klinisyenin hasta hakkında kapsamlı bir bakış açısı kazanmasına yardımcı olmak ve daha sonra hastayla karmaşık, kronik hastalık tartışmasını kolaylaştırmak için farklı gibi görünen sorunları eksiksiz bir hikaye halinde düzenler.
Tüm klinisyenler hasta öyküsü alır, ancak fonksiyonel tıp Zaman Çizelgesini farklı kılan şey, hastayı değişmeye ve tedaviye katılmaya motive etmek için önceki yaşam olayları hakkında içgörü kazandırma etkisine sahip olmasıdır. Hastanın geçmişini kronolojik olarak düzenlemek için bir giriş aracı olan fonksiyonel tıp Zaman Çizelgesi, klinisyenlerin hastada patolojik değişikliklere ve işlevsiz tepkilere zemin hazırlayan, provoke eden ve katkıda bulunan faktörleri tanımlamasına olanak tanıyan grafiksel bir gösterimdir. Bu şekilde, uygulayıcılar olaylar arasındaki zamansal ilişkileri görebilecek ve aksi takdirde fark edilmeyebilecek neden-sonuç ilişkilerini ortaya çıkarabilecektir. Gebe kalma öncesinden günümüze kadar olan dönemi kapsayan Zaman Çizelgesi, tüm yaşam süresi ile kişinin mevcut sağlığı arasındaki bağlantıyı yansıtmaktadır.
