Çocukluk Çağı Travmaları Nikotin Bağımlılığı için Beyin Dinamiklerini Şekillendirebilir mi?

Yapılan kesitsel bir araştırmaya göre, çocukluk travmasına bağlı duygu düzensizliği, bazı uzun süreli sigara içicilerinin neden nikotini bırakamadığını kısmen açıklayabilir.

Beyin sistemleri arasındaki işlevsel koordinasyonun dinamik modellerini göstermek için 16 dakikalık dinlenme durumu işlevsel MRG kullanan araştırmacılar, nikotin içenlerin sigara içmeyen kontrollere göre frontoinsular varsayılan mod ağı (FI-DMN) durumunda yaklaşık 25,63 saniye daha fazla zaman geçirdiğini tespit etti (P=0,004). Büyük ölçekli beyin ağı daha önce madde kullanım bozukluklarıyla ilişkilendirilmiştir.

Özellikle, daha fazla aleksitimiye sahip nikotin içicileri, FI-DMN beyin dinamiği durumunda daha az zaman gösterme eğilimindeydi. Baltimore’daki NIH Ulusal Uyuşturucu Bağımlılığı Enstitüsü’nden (NIDA) Amy Janes ve JAMA Network’teki ortak yazarların bildirdiğine göre, çocukluk çağı travması ile zamansal dinamikler arasındaki ilişkiyi desteklemekle birlikte, aleksitiminin nikotin içenlerde çocukluk çağı travması ile FI-DMN durumunda geçirilen süre arasındaki ilişkiye önemli ölçüde aracılık ettiği bulunmuştur.

Janes ve meslektaşları, “Bu durum, bireylerin kötü muamele görüp görmemesine bağlı olarak psikiyatrik tanılar arasında nörobiyolojik farklılıklar olduğunu gösteren önceki literatürle tutarlıdır ve belirli nörobiyolojik risk profillerinin travmayla ilgili faktörlerle ilişkili olduğunu göstermektedir” dedi.

“Mevcut bulgularla birlikte, çok fazla veya çok az FI-DMN işlevinin, her ikisi de nikotin arzusuna ve kullanımına katkıda bulunan duygusal düzensizliğin farklı yönlerine (yani sırasıyla ruminasyon ve aleksitimi) karşılık gelebileceğini öne sürüyoruz” diye devam ettiler.

Duyguları tanımlamanın veya açıklamanın zor olabildiği bir tür duygusal düzensizlik olan aleksitimi, bu durumu yaşayan hastaları diğer madde kullanımı ve psikiyatrik sorunlar açısından daha büyük bir risk altına sokabilir. Bu durum aynı zamanda sigara içenler arasında daha yaygındır ve önceki çalışmalarda çocukluk çağı travmalarıyla çeşitli ilişkileri olduğu görülmüştür.

Araştırmacılar, çalışmalarında nedenselliği belirleyemedikleri, yani FI-DMN durumunda daha fazla zaman geçirmenin uzun süreli nikotin içiminin bir sonucu mu yoksa nikotin kullanımı için önceden var olan bir risk faktörü mü olduğu ve FI-DMN katılımı ile aleksitimi arasındaki eksik bağlantının hastanın uyumsuz başa çıkma davranışlarını öğrenmesinin bir sonucu mu yoksa nörobiyolojik işleyişlerinde travmaya bağlı değişiklikler nedeniyle mi olduğu konusunda uyarıda bulunmuştur.

Çalışmada yer almayan Philadelphia Penn Medicine’den Frank Leone, MD, MS, sigaranın beyni nasıl etkilediğinin gösterilmesi hakkında daha fazla bilgi verdi.

MedPage Today’e verdiği demeçte, “Genel olarak konuşmak gerekirse, beyin nötr durumdayken tercihen aktif hale gelen bir dizi yapıya ve beyin sürüş halindeyken tercihen aktif hale gelen bir dizi yapıya sahiptir” dedi. “Ve nikotinin çalışma şekli, kısmen – özellikle sigaranın insanların stresi yönetmesine nasıl yardımcı olduğu kavramı etrafında – sürüş durumundan, yürütme modundan varsayılan moda geçişi kolaylaştırmasıdır. Bunu çok daha olası hale getirir, çok daha kolay ve çok daha az enerji yoğun hale getirir.”

Leone daha fazla araştırma yapılmasını umduğunu ifade etti ve hem sağlık çalışanlarını hem de hastaları sigarayı bırakma konusunda daha incelikli bir anlayış sağlamak için bu tür verileri kullanmaya teşvik etti.

“Hekim perspektifinden bakıldığında, sigara içmeyi yekpare bir sorun olarak düşünmemek çok önemli, bu tek bir şey değil. Hasta üzerinde sigara içme davranışını etkileyecek birçok etki vardır. Sigara içmek karmaşık bir bozukluğun ya da beyin fizyolojisindeki bir dengesizliğin işareti olarak görülmelidir” dedi.

“Hastanın bakış açısından… bu irade ile ilgili değil,” diye devam etti. “Beyinde davranışları yönlendiren ve dış dünya tarafından görülemeyen etkiler vardır. Ve bunlar, bir profesyonelden tavsiye veya içgörü almanın düzeltmeye, en aza indirmeye ve bir kişinin tütünle ilgili hedeflerine ulaşmasına yardımcı olabileceği etkilerdir.”

Janes ve meslektaşları, çalışmaları için katılımcıları devam eden bir NIDA çalışmasına kaydetmiştir. Uzun süreli nikotin içen bireyler, bir önceki yıl içinde nikotin ürünleri kullanmamış ve hayatları boyunca 10 veya daha fazla kez kullanmamış olan kontrollerle eşleştirildi. Diğer nörolojik bozukluklar, majör duygudurum bozuklukları, madde veya alkol kullanım bozuklukları, anksiyete veya psikotik bozukluklar yaşayan hastalar çalışma dışında bırakılmıştır.

Nihai çalışma kohortu, karşılaştırma için 102 sigara içen-kontrol çiftinden oluşmuştur. Ortalama hasta yaşı 37,5 yıldı ve örneklem popülasyonunun %46’sı kadındı. Irk olarak, %51’i beyaz ve yaklaşık %38’i siyahtı. Nikotin grubu günde ortalama 9,34 sigara içmiştir.

Çocukluk çağı travması Çocukluk Çağı Travma Anketi kullanılarak değerlendirilmiştir. Aleksitimi 20 maddelik Toronto Aleksitimi Ölçeği kullanılarak değerlendirilmiştir.

Araştırmacılar, çalışmanın yalnızca “ad lib” sigara içiminden sonraki beyin dinamiklerini hesaba kattığını ve nikotinin doğrudan farmakolojik etkisi hakkında yorum yapma yeteneklerini sınırladığını belirtti.

Kaynak: https://www.medpagetoday.com/pulmonology/smoking/108260